សារៈសំខាន់នៃកណ្ឌលោកុប្បត្ដិ The Importance of Genesis
កណ្ឌគម្ពីរលោកុប្បត្ដិពិតជាសំខាន់ខ្លាំងណាស់ ពីព្រោះ៖១. កណ្ឌនេះ បានបង្រៀនយ៉ាងច្រើនអំពីព្រះជាម្ចាស់ ដូចជា ឫទ្ធានុភាពរបស់ទ្រង់ ផែនការណ៍របស់ទ្រង់ និងគោលបំណងរបស់ទ្រង់ ដែលយើងអាចមើលឃើញដោយរៀនអំពីគោលបំណងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ក្នុងការបង្កើត ហើយក្នុងសម្ព័ន្ធមេត្រី (ការតាំងសញ្ញា) ដែលព្រះអង្គបានចងជាមួយអ័ប្រាហាំ។
២. លោកុប្បត្ដិ ផ្ដល់មូលដ្ឋានគ្រឹះ ដើម្បីជួយយើងអោយយល់ព្រះគម្ពីរទាំងមូល។
គម្រោង Outline
- រឿងដ៏បុរាណពីការបង្កើតដល់ប្រាសាទបាបិល (១:១–១១:៣២)
- ការបង្កើត (១:១–២:៣)
- អ័ដាម និងអេវ៉ា (២:៤–២៥)
- ការធ្លាក់ចុះ (៣:១–២៤)
- កាអ៊ីន និងអេបិល (៤:១–២៦)
- ពីអ័ដាមដល់ណូអេ (៥:១–៦:៨)
- លោកណូអេ និងទឹកជំនន់ (៦:៩–៩:១៧)
- ពូជពង្សរបស់លោកណូអេ (១០:១–៣២)
- ប្រាសាទបាបិល (១១:១–៣២)
- អ័ប្រាហាំ និងពូជរបស់គាត់ (១២:១–៥០:២៦)
- អ័ប្រាហាំ (១២:១–២៥:១១)
- ពូជរបស់អ៊ីស្មាអែល (២៥:១២–១៨)
- អ៊ីសាក (២៥:១៩–២៦:៣៥)
- យ៉ាកុប (២៧:១–៣៥:២៩)
- ពូជរបស់អេសាវ (៣៦:១–៤៣)
- យ៉ូសែប (៣៧:១–៥០:២៦)
របៀបអានកណ្ឌលោកុប្បត្ដិ How to read Genesis
ដើម្បីយល់និងអនុវត្តកណ្ឌលោកុប្បត្ដិអោយបានត្រឹមត្រូវ ជាការសំខាន់ យើងត្រូវយល់អំពីកណ្ឌនេះនៅក្នុងបរិបទដើមរបស់វា នៅក្នុងប្រវត្តិសាស្ត្រ និងនៅក្នុងព្រះគម្ពីរទាំងមូល។ ដើម្បីយល់ចំនុចទាំងបីនេះបាន យើងត្រូវឆ្លើយនឹងសំនួរបួនខាងក្រោម។
១. តើគោលបំណងរបស់កណ្ឌលោកុប្បត្ដិសម្រាប់អ្នកអានដើមដំបូងក្នុងសម័យព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់គឺជាអ្វី?
២. តើកណ្ឌលោកុប្បត្ដិទាក់ទងនឹងកណ្ឌផ្សេងៗទៀតដែលមានក្នុងព្រះគម្ពីរបន្ទាប់ពីកណ្ឌនេះយ៉ាងដូចម្តេច?
៣. តើកណ្ឌនេះបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីព្រះ?
៤. តើកណ្ឌនេះបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីមនុស្ស?
១. តើគោលបំណងរបស់កណ្ឌលោកុប្បត្ដិសម្រាប់អ្នកអានដើមដំបូងក្នុងសម័យព្រះគម្ពីរសញ្ញាចាស់គឺជាអ្វី?
ព្រះគម្ពីរ គឺជារឿងធំមួយ ដែលពន្យល់អំពីផែនការណ៍របស់ព្រះ ចាប់ពីការបង្កបង្កើតដល់ការបង្កបង្កើតថ្មី។ ទ្រង់បានបង្កើតរបស់សព្វសារពើជាល្អពីដំបូង ដោយមានអ័ដាមនិងអេវ៉ានៅក្នុងសួនច្បារអេដែន។ ពួកគេ គឺជា រាស្ត្ររបស់ព្រះ ដែលរស់នៅទីកន្លែងរបស់ព្រះ ហើយនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងនិងព្រះពររបស់ព្រះ។ ពួកគេ មិនបានស្តាប់បង្គាប់ព្រះ ហើយត្រូវបានព្រះបណ្តេញចេញពីសួនច្បារ ដែលជាទីបរិសុទ្ធរបស់ព្រះទៅ។ ផ្នែកទាំងអស់ទៀតនៃព្រះគម្ពីរ និយាយអំពីផែនការណ៍របស់ព្រះ ដើម្បីសង្គ្រោះមនុស្សចេញពីលទ្ធផលនៃការបះបោរនេះ ហើយស្តានគរនិងរាស្ត្ររបស់ទ្រង់អោយរស់នៅក្នុងទីកន្លែងរបស់ព្រះ និងនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងនិងព្រះពររបស់ព្រះឡើងវិញ។ ដូច្នេះ ព្រះបានជ្រើសរើសអ័ប្រាហាំ ហើយបានសន្យាថា ទ្រង់នឹងធ្វើអោយគាត់ក្លាយទៅជាជាតិសាសន៍ធំមួយ ហើយពួកគេនឹងទទួលបានទឹកដីសន្យា។ ពួកគេ ត្រូវតែធ្វើជារាស្ត្ររបស់ព្រះ រស់នៅក្នុងទីកន្លែងរបស់ព្រះ ហើយនៅក្រោមការគ្រប់គ្រងនិងព្រះពររបស់ព្រះ។ ទ្រង់ នឹងគង់ក្នុងចំណោមពួកគេ ដូច្នេះ អ៊ីស្រាអែលនឹងបានរស់នៅក្នុងទឹកដីសន្យា ដែលជាអេដែនថ្មី និងទីបរិសុទ្ធថ្មី។ ប៉ុន្តែមុនពេលពួកគេអាចចូលទៅក្នុងទឹកដីសន្យាបាន ព្រះបានព្រមានថា ពួកគេនឹងក្លាយជាទាសករនៅក្នុងប្រទេសដទៃអស់រយៈពេល៤០០ឆ្នាំ (លោកុប្បត្ដិ ១៥:១៣)។ គ្រួសាររបស់យ៉ាកុប (មានឈ្មោះ «អ៊ីស្រាអែល» ផងដែរ) បានភៀសខ្លួនទៅកាន់អេស៊ីព្ទ ដើម្បីគេចចេញពីគ្រោះរាំងស្ងួតនៅក្នុងស្រុកកំណើតរបស់ខ្លួន ដែលជាកាណាន។ កូនប្រុសរបស់យ៉ាកុបម្នាក់ យ៉ូសែប បានរស់នៅក្នុងអេស៊ីព្ទរួចទៅហើយ ហើយមានតំណែងជាមន្ត្រីទទួលបន្ទុកកិច្ចការគ្រោះរាំងស្ងួត។ ដោយដឹងគុណដល់យ៉ូសែប ស្តេចអេស៊ីព្ទ («ផារ៉ោន») បានអញ្ជើញយ៉ាកុបនិងកូនប្រុសដទៃទៀតរបស់គាត់អោយមករស់នៅជាមួយក្រុមគ្រួសារនិងហ្វូងសត្វរបស់ពួកនៅក្នុងស្រុកកូសែន ដែលជាស្រុកមានជីជាតិមួយ។
មនុស្សដើមដំបូង ដែលបានទទួលរឿងទាំងនេះនៅក្នុងលោកុប្បត្ដិ គឺជាពូជរបស់អ័ប្រាហាំ។ បើអញ្ចឹង អ្នកនិពន្ធមានគោលបំណងអ្វីក្នុងការសរសេររឿងទាំងនេះឡើង? ពួកគេដឹងហើយថា ពួកគេជាពូជរបស់យ៉ាកុប ហើយលោកុប្បត្ដិបង្រៀនពួកគេអំពីព្រះជាម្ចាស់ដែលបានជ្រើសរើសគេ ហើយគេជាផ្នែកសំខាន់នៅក្នុងផែនការណ៍របស់ព្រះជាម្ចាស់សម្រាប់មនុស្សលោក។ ព្រះជាម្ចាស់ (ព្រះយេហូវ៉ា) ដែលបានជ្រើសរើសយ៉ាកុបនិងពូជពង្សរបស់គាត់ គឺជាព្រះដ៏ពិតតែមួយ ដែលបានបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់។ ជនជាតិផ្សេងមានព្រះរបស់គេ ប៉ុន្តែព្រះទាំងនោះគឺជាព្រះដ៏ក្លែងក្លាយ។ ព្រះជាម្ចាស់ ដែលបានជ្រើសរើសយ៉ាកុបនិងពូជពង្សរបស់គាត់ មិនមែនជាព្រះមួយក្នុងចំណោមព្រះជាច្រើននោះឡើយ។ ពួកអ៊ីស្រាអែល មិនអាចគិតថា «យើងមានព្រះរបស់យើង ជនជាតិផ្សេងទៀតមានព្រះរបស់គេ ហើយព្រះទាំងអស់គឺល្អ ហើយសាសនាទាំងអស់ក៏ល្អដែរ» បានទេ (ដូចមនុស្សជាច្រើនគិតសព្វថ្ងៃនេះផងដែរ)។ មិនមែនទេ ព្រះទាំងអស់របស់សាសន៍អេស៊ីព្ទនិងសាសន៍កាណានគឺជាព្រះក្លែងក្លាយ ប៉ុន្តែព្រះដែលជ្រើសរើសអ៊ីស្រាអែល ទ្រង់មានព្រះនាមជាព្រះជាម្ចាស់ ឬព្រះយេហូវ៉ា គឺទ្រង់ជាព្រះដ៏ពិត ហើយយើងឃើញសេចក្តីពិតនេះ ពីព្រោះព្រះជាម្ចាស់គឺជាព្រះតែមួយដែលបានបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់។
លើសពីនេះទៅទៀត លោកុប្បត្ដិបានបង្រៀនជនជាតិអ៊ីស្រាអែលថា៖
១. ព្រះជាម្ចាស់ បានជ្រើសរើសពួកអ៊ីស្រាអែល ដើម្បីប្រទានពរដល់មនុស្សលោក ហើយតាមរយៈពូជរបស់អ័ប្រាហាំ ព្រះជាម្ចាស់នឹងប្រទានពរដល់គ្រប់គ្រួសារ។
២. ព្រះជាម្ចាស់ បានផ្គត់ផ្គង់សម្រាប់ឰយុកោរបស់គេ ហើយទ្រង់គ្រប់គ្រងលើព្រឹត្តិការណ៍និងប្រវត្តិសាស្ត្រទាំងស្រុង។
៣. ព្រះជាម្ចាស់ ប្រទានសេចក្ដីសន្យាដូចជា ពួកគេនឹងទទួលបានទឹកដីស្រុកកាណាន ដូច្នេះពួកគេគួរតែជឿថា ព្រះជាម្ចាស់ស្មោះត្រង់ចំពោះសេចក្ដីសន្យារបស់ទ្រង់ ហើយគេនឹងទទួលបានមរដកស្រុកកាណានជាពិត។ បន្ទាប់មក ជនជាតិអ៊ីស្រាអែលភាគច្រើនមិនជឿលើសេចក្ដីសន្យា ដែលបានចែងទុកនៅក្នុងលោកុប្បត្ដិទេដូច្នេះហើយបានជាពួកគេមិនទទួលបានទឹកដីសន្យា ។
សេចក្ដីទាំងនេះ មានសារៈសំខាន់ជួយយើងអោយយល់កណ្ឌលោកុប្បត្ដិ ពីព្រោះជាញឹកញាប់ មនុស្សតែងតែអានរឿងនៅក្នុងកណ្ឌលោកុប្បត្ដិដូចជារឿងដែលគ្រាន់តែបង្រៀនអំពីសីលធម៌ ហើយជារឿងដែលមិនទាក់ទងគ្នា។ តាមពិត កណ្ឌលោកុប្បត្ដិមានការអនុវត្តជាច្រើនសម្រាប់គ្រីស្ទបរិស័ទ ប៉ុន្តែយើងត្រូវយល់ថា មុនដំបូងកណ្ឌនេះត្រូវបានសរសេរទុកសម្រាប់ពួកអ៊ីស្រាអែល ហើយអ្នកនិពន្ធមិនគ្រាន់តែមានគោលបំណងបង្រៀនពួកគេអោយចេះស្ដាប់បង្គាប់ព្រះជាម្ចាស់ប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែក៏បង្រៀនគេអំពីឫទ្ធានុភាពរបស់ព្រះជាម្ចាស់ ផែនការណ៍របស់ព្រះអង្គ និងភាពស្មោះត្រង់របស់ទ្រង់ចំពោះសេចក្ដីសន្យាដល់អ័ប្រាហាំនិងពូជពង្សរបស់គាត់ផងដែរ។ សំនួរមួយដ៏សំខាន់ដែលយើងគួរសួរពីអត្ថបទទាំងអស់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរគឺ «ហេតុអ្វីមានអត្ថបទនេះក្នុងព្រះគម្ពីរ?»។ ហេតុអ្វីបានជាកណ្ឌលោកុប្បត្ដិចែងទុករឿងអំពីអ័ប្រាហាំ អ៊ីសាក យ៉ាកុប និង យ៉ូសែប ប៉ុន្តែមិននិទានរឿងអំពីខ្មែរ ឬអាឡឺម៉ង់អញ្ចឹង? ចម្លើយគឺថា ពីព្រោះនៅក្នុងកណ្ឌលោកុប្បត្ដិ ព្រះជាម្ចាស់បានសំដែងផែនការណ៍របស់ទ្រង់ ដើម្បីសង្គ្រោះមនុស្សពីលទ្ធផលដែលមកពីការបះបោររបស់អ័ដាមនិងអេវ៉ា។ ផែនការណ៍នោះ បានសំដែងមកដោយសេចក្ដីសន្យារបស់ព្រះអង្គចំពោះអ័ប្រាហាំនិងពូជរបស់គាត់។ ចំណេះដឹងនេះ គួរតែមានអនុភាពលើរបៀបយើងអាន កាត់ស្រាយ និងអនុវត្តរឿងទាំងនេះនៅក្នុងកណ្ឌលោកុប្បត្ដិ។ បញ្ហាមួយគឺ គ្រីស្ទបរិស័ទជាច្រើនបានរៀនពីសេចក្ដីពិតនេះ ប៉ុន្តែសេចក្ដីពិតនេះមិនកែប្រែរបៀបពួកគេអានព្រះគម្ពីរ គឺគេនៅតែអានរឿងដូចជារឿងសីលធម៌ដដែល។
២. តើកណ្ឌលោកុប្បត្ដិទាក់ទងនឹងកណ្ឌផ្សេងៗទៀតដែលមានក្នុងព្រះគម្ពីរបន្ទាប់ពីកណ្ឌនេះយ៉ាងដូចម្តេច?
កណ្ឌលោកុប្បត្ដិ ផ្តល់នូវមូលដ្ឋានគ្រឹះយ៉ាងសំខាន់សម្រាប់ផ្នែកទាំងអស់ទៀតនៅក្នុងព្រះគម្ពីរ នៅក្នុងរបៀបច្រើនជាងរបៀបដែលត្រូវបានពន្យល់នៅទីនេះ។ មានរបៀបខ្លះៗដែលយើងអាចមើលឃើញថា កណ្ឌលោកុប្បត្ដិគឺជាមូលដ្ឋានគ្រឹះមួយសំរាប់អ្វីដែលមានបន្ទាប់។ កណ្ឌលោកុប្បត្ដិ បានពន្យល់អំពីកាលៈទេសៈដែលនាំកូនរបស់យ៉ាកុបទៅរស់នៅអេស៊ីព្ទ ហើយស្ថានភាពនេះនាំទៅរឿងនៅក្នុងកណ្ឌនិក្ខមនំ។ ប៉ុន្តែសំខាន់ជាងនេះទៅទៀត កណ្ឌលោកុប្បត្ដិបានផ្ដល់នូវមូលដ្ឋានគ្រឹះ ដោយសំដែងគោលបំណងរបស់ព្រះជាម្ចាស់ក្នុងការបង្កើតទាំងអស់ ហើយផែនការណ៍របស់ព្រះជាម្ចាស់តាមរយៈសម្ព័ន្ធមេត្រីជាមួយ អ័ប្រាហាំ អ៊ីសាក និងយ៉ាកុប។ ឧទាហរណ៍ ហេតុអ្វីបានជាព្រះជាម្ចាស់បានសង្គ្រោះអ៊ីស្រាអែលពីអេស៊ីព្ទ? ពីព្រោះព្រះអង្គនឹកដល់សម្ព័ន្ធមេត្រីដែលព្រះអង្គចងជាមួយលោកអ័ប្រាហាំ អ៊ីសាក និងយ៉ាកុប (និក្ខមនំ ២:២៣-២៥)។ ហេតុអ្វីបានជាអ៊ីស្រាអែលបានទទួលស្រុកកាណាន? ពីព្រោះព្រះជាម្ចាស់បានសន្យាថា ពូជពង្សរបស់អ័ប្រាហាំនឹងទទួលបានមរតក (លោកុប្បត្ដិ ១២:៧)។ សំខាន់បំផុត ព្រះជាម្ចាស់បានសន្យាថា ទ្រង់នឹងប្រទានពរដល់មនុស្សលោកតាមរយៈពូជរបស់អ័ប្រាហាំ ហើយសេចក្តីសន្យានេះនាំទៅប្រសាសន៍ថា ព្រះជាម្ចាស់នឹងប្រទានព្រះយេស៊ូវអោយយាងមក (សូមមើល កាឡាទី ៣:៦-១៨)។
៣. តើកណ្ឌនេះបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីព្រះ?
កណ្ឌលោកុប្បត្ដិ បង្រៀនយើងថា ព្រះជាម្ចាស់៖- គឺជាព្រះដ៏ពិតដែលបានបង្កើតអ្វីៗទាំងអស់។
- មានសិទ្ធិសម្រេចព្រះទ័យនិងប្រកាសថា អ្វីខុសនិងអ្វីត្រូវ និងអ្វីល្អនិងអ្វីអាក្រក់ ហើយព្រះអង្គបានធ្វើដូចនេះដោយព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់។
- ស្អប់អំពើបាបហើយវិនិច្ឆ័យលោកិយ ហើយទ្រង់ហ៊ានបំផ្លាញអ្វីដែលទ្រង់បានបង្កើតមក (ជំពូក ៦-៩)
- គ្រប់គ្រងហើយផ្គត់ផ្គង់សម្រាប់រាស្រ្តរបស់ទ្រង់។
- មានផែនការណ៍សង្គ្រោះមនុស្សចេញពីលទ្ធផលនៃការបះបោររបស់យើង (ហើយផែនការណ៍នោះបានសំដែងតាមសម្ព័ន្ធមេត្រីជាមួយ អ័ប្រាហាំ អ៊ីសាក និង យ៉ាកុប។
- មនុស្សបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះជាម្ចាស់។
- អ្នកខ្លះមានចិត្តសាហាវ ហើយកៀបសង្កត់រាស្ត្ររបស់ព្រះ។
- មនុស្សថ្វាយបង្គំរូបព្រះ។ យើងដើរតាមរូបព្រះផ្សេងៗជាជាងការដើរតាមព្រះដ៏ពិត។
៤. តើកណ្ឌនេះបង្រៀនយើងអ្វីខ្លះអំពីមនុស្ស?
- មនុស្សបះបោរប្រឆាំងនឹងព្រះជាម្ចាស់។
- អ្នកខ្លះមានចិត្តសាហាវ ហើយកៀបសង្កត់រាស្ត្ររបស់ព្រះ។
- មនុស្សថ្វាយបង្គំរូបព្រះ។ យើងដើរតាមរូបព្រះផ្សេងៗជាជាងការដើរតាមព្រះដ៏ពិត។
Tags
ពាក្យលំនាំកណ្ឌគម្ពីរ
